നബി ﷺ അബ്ബാസ്(റ)വിനെ കുറിച്ച് പറയുമായിരുന്നു: “ഇത് എന്റെ പിതാക്കളിലെ അവശേഷിപ്പാകുന്നു.'' നബിﷺയും പിതൃവ്യനായ അബ്ബാസ്(റ)വും ഏകദേശം സമപ്രായക്കാരായിരുന്നു. അവർ ബാല്യകാലത്ത് ഇണപിരിയാത്ത കൂട്ടുകാരുമായിരുന്നു.
കഅബാലയത്തിന്ന് ആദ്യമായി പട്ടാട ചാർത്തിയത് അബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ മാതാവായിരുന്നു. ബാലനായ അബ്ബാസ് (റ) ഒരിക്കൽ നാടുവിട്ടുപോയി. ദുഃഖിതയായ മാതാവ് പുത്രനെ തിരിച്ചു കിട്ടാൻ വേണ്ടി നേർച്ചയാക്കിതായിരുന്നുവത്രെ പ്രസ്തുത പട്ടാട.
ചെറുപ്പത്തിലെ ബുദ്ധിമാനും സമർത്ഥനും നിപുണനുമായിരുന്ന അദ്ദേഹം ഖുറൈശികളിൽ ആദരണീയനായിരുന്നു. തന്റെ ബന്ധുമിത്രാദികളുടെ കഷ്ടതകൾ കണ്ടറിഞ്ഞു സാമ്പത്തികവും ശാരീരികവുമായ സേവനം നിർവ്വഹിക്കുന്നതിൽ അബ്ബാസ് (റ) മുൻപന്തിയിലായിരുന്നു. ദാരിദ്ര്യം പേടിക്കാതെ ധർമ്മം ചെയ്യുന്ന ധർമ്മിഷ്ഠൻ കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം!
മക്കാവിജയം വരെ തന്റെ ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസം അദ്ദേഹം രഹസ്യമാക്കി വെച്ചു. ഇസ്ലാമിന്റെ ശത്രുക്കൾക്കെതിരെ ആദ്യകാലത്ത് അദ്ദേഹം പ്രതിരോധത്തിന്ന് ഒരുമ്പെട്ടില്ല.
നബിﷺയുടെ സേവകനായിരുന്ന അബുറഫീഅ് (റ) പറയുന്നു: “ഞാൻ അബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ അടിമയായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഇസ്ലാമിന്റെ സന്ദേശം നേരത്തെ തന്നെ വന്നെത്തി. അബ്ബാസ്(റ)വും ഉമ്മുൽ ഫദലും ഞാനും ഉടനെ ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. അബ്ബാസ് (റ) തന്റെ വിശ്വസം മറച്ചുവെക്കുകയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. ഖുറൈശികൾക്ക് അബ്ബാസ്(റ)വിന്റെ നിലപാടിനെക്കുറിച്ച് സംശയമില്ലാതിരുന്നില്ല. എങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിനു നേരെ അത് പ്രകടിപ്പിക്കുവാൻ അവർ അശക്തരായിരുന്നു.
ബദർ യുദ്ധം ആസന്നമായപ്പോൾ അബ്ബാസ്(റ)വിനെ സംബന്ധിച്ച് അത് ഒരു പരീക്ഷണഘട്ടമായിരുന്നു. ഖുറൈശികളുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി അദ്ദേഹം യുദ്ധത്തിന്ന് പുറപ്പെട്ടു.
യുദ്ധം നിർണായക ഘട്ടത്തിലെത്തിയപ്പോൾ നബി ﷺ തന്റെ അനുയായികളോടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ബനൂഹാശിമിൽ പെട്ടവരും അല്ലാത്തവരുമായ ചിലർ നിർബന്ധിതരായാണ് യുദ്ധത്തിന്ന് പുറപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അവർക്ക് നമ്മെ എതിർക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹമില്ല. അത്തരക്കാരെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ നിങ്ങൾ വധിക്കരുത്.
അബുൽ ബുഖ്രിയ്യുബ്നു ഹിശാമിനെയും അബ്ബാസിനെയും നിങ്ങൾ വധിക്കരുത്. അവർ നിർബന്ധിച്ച് ഇറക്കപ്പെട്ടവരാകുന്നു.''
നബിﷺക്ക് തന്റെ പിതൃവ്യനോട് അളവറ്റ സ്നേഹമായിരുന്നു. ബദർ യുദ്ധത്തിൽ മുസ്ലിംകൾ ബന്ധനസ്ഥരാക്കിയ ശത്രുക്കളുടെ കൂട്ടത്തിൽ അബ്ബാസ് (റ) വും ഉണ്ടായിരുന്നു. അർദ്ധരാത്രിയിൽ ബന്ധനസ്ഥരുടെ പാളയത്തിൽ നിന്ന് പിതൃവ്യന്റെ ദീനരോദനം കേട്ട് നബി ﷺ അസ്വസ്ഥനായി.
സന്തോഷകരമായ ഒരു വിജയത്തിന്ന് ശേഷവും അസ്വസ്ഥനായി കാണപ്പെട്ട നബിﷺയോട് അനുയായികൾ കാരണമന്വേഷിച്ചു.
നബി ﷺ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ അബ്ബാസിന്റെ ദീനരോദനം കേൾക്കുന്നു.''
അനുയായികളിലൊരാൾ അബ്ബാസ് (റ) വിന്റെ ബന്ധനം അഴിച്ചുകൊടുത്തു. അയാൾ മടങ്ങിവന്നു നബിﷺയോട് പറഞ്ഞു: ഞാൻ അബ്ബാസിന്റെ കയർ അഴിച്ചു കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. നബി ﷺ പറഞ്ഞു: "അത് പോരാ, എല്ലാവരുടെയും കെട്ടുകൾ അഴിച്ചുകൊടുക്കുക.''
അങ്ങനെ ബന്ധനങ്ങൾ അഴിക്കപ്പെട്ടു.
തന്റെ മുമ്പിൽ ഹാജറാക്കപ്പെട്ട പിതൃവ്യനോട് നബി ﷺ പറഞ്ഞു:
“അബ്ബാസ്, നിനക്കും നിന്റെ സഹോദരപുത്രൻ ഉബൈലിനും ഉത്ബത്തുബ്നു അംറിന്നും നീ മോചനദ്രവ്യം നൽകി നിങ്ങൾ വിമുക്തരാവുക. നീ സമ്പന്നനാണല്ലോ.''
നിരുപാധികം വിമുക്തനാവണമെന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഗ്രഹം. അദ്ദേഹം നബിﷺയോട് പറഞ്ഞു; “നബിയേ, ഞാൻ മുസ്ലിമായിരുന്നു. ജനങ്ങൾ എന്നെ നിർബന്ധിച്ചിറക്കിയതാണ്!''
നബി ﷺ അത് വകവെച്ചുകൊടുത്തില്ല. അദ്ദേഹം മോചനദ്രവ്യം നൽകി വിമുക്തനാവുകയാണ് ചെയ്തത്.
സുപ്രസിദ്ധമായ രണ്ടാം അഖബാ ഉടമ്പടിക്ക് വേണ്ടി മദീനക്കാരായ എഴുപത്തഞ്ചുപേർ അടങ്ങുന്ന ഒരു പ്രതിനിധി സംഘം ഹജ്ജ്കാലത്ത് മക്കയിലെത്തി.
നബിﷺയെ അവർ മദീനയിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്തു. പ്രസ്തുത സംഭവത്തിന്ന് അവർ കളമൊരുക്കിയത് വളരെ രഹസ്യമായിട്ടായിരുന്നു.
നിശ്ചിത സ്ഥലത്തേക്ക് നബിﷺയുടെ കൂടെ അബ്ബാസ്(റ)വും പുറപ്പെട്ടു. നബിﷺക്കു വേണ്ടി അദ്ദേഹം അവിടെവെച്ചു സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഈ സംഭവത്തിന്ന് ദൃക്സാക്ഷിയായിരുന്ന കഅബുബ്നുമാലിക് (റ) പറയുന്നു: “ഞങ്ങൾ നിശ്ചിത സ്ഥലത്ത് നബിﷺയെ പ്രതീക്ഷിച്ച് നേരത്തെ ചെന്നിരുന്നു. നബി ﷺ സദസ്സിലേക്ക് ആഗതനായി. കൂടെ പിതൃവ്യൻ അബ്ബാസ്(റ)വുമുണ്ടായിരുന്നു. അബ്ബാസ് (റ) ഞങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി:
ഖസ്റജ് ഗോത്രക്കാരെ, മുഹമ്മദിനെ (ﷺ) നിങ്ങൾക്കറിയാമല്ലോ. അവനിന്ന് (ﷺ) ധാരാളം ശത്രുക്കളുണ്ട്. അവരിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾ അവനെ (ﷺ) സംരക്ഷിക്കുന്നു. അവൻ (ﷺ) സ്വന്തം നാട്ടിലും ജനതയിലും മാന്യനും അഭിമാനിയുമാകുന്നു. ഇന്നവൻ (ﷺ) നിങ്ങളുടെ നാട്ടിലേക്ക് പ്രയാണം ചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ അവനെ (ﷺ) ക്ഷണിച്ച് കൊണ്ടുപോയതിന്നു ശേഷം സംരക്ഷണം നൽകുകയും ശത്രുക്കളിൽ നിന്ന് അഭയം നൽകുകയും ചെയ്താൽ വളരെ നല്ലത്. നേരെ മറിച്ച് ശത്രുക്കൾക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കുകയും നിന്ദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ അവനെ (ﷺ) പാട്ടിന് വിടുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്.
അനന്തരം അബ്ബാസ് (റ) അൻസാരികളോട് അവരുടെ യുദ്ധപാരമ്പര്യം വിശദീകരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ദീർഘവീക്ഷണമുള്ള അബ്ബാസ് (റ) വിന് ഇസ്ലാമിന്റെ ദുർഘട ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ബോധമുണ്ടായിരുന്നു.
ഖുറൈശികൾ അവരുടെ പാരമ്പര്യമതം കൈവെടിയുകയോ പുതിയ മതത്തിന്ന് നേരെ സഹിഷ്ണുത കാണിക്കുകയോ ചെയ്യുകയില്ലെന്നും ഇസ്ലാം ഉത്തരോത്തരം വളർച്ചയിലേക്ക് കുതിക്കുമെന്നും ഇത്തരുണത്തിൽ പരസ്പരം യുദ്ധം അനിവാര്യമായിത്തീരുന്നതാണെന്നും അദ്ദേഹംമനസ്സിലാക്കി.
അൻസാരികൾ അവരുടെ രണപാടവം വിശദീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് (റ) പറഞ്ഞു; “ഞങ്ങൾ യുദ്ധപാരമ്പര്യമുള്ളവരാണ്. ഞങ്ങളുടെ പ്രാതലും വ്യായാമവും യുദ്ധമാകുന്നു. പൂർവ്വപിതാക്കളിൽ നിന്ന് അനന്തരമായി ഞങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചതാണത്. ആവനാഴി തീരുന്നതുവരെ ഞങ്ങൾ അസ്ത്രം പ്രയോഗിക്കും. അത് കഴിഞ്ഞാൽ വാളെടുക്കും, രണ്ടിലൊരാളുടെ കഥ കഴിയുന്നത് വരെ അത് പ്രയോഗിക്കും.''
അബ്ബാസ് (റ) പറഞ്ഞു: “ശരി, നിങ്ങൾ യോദ്ധാക്കൾ തന്നെ. നിങ്ങൾ കവചം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ടോ?'' അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് (റ) പറഞ്ഞു: “അതെ, ഞങ്ങൾക്ക് ശരീരം മൂടിനിൽക്കുന്ന കവചമുണ്ട്.”
No comments:
Post a Comment