വോട്ട് ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഇസ്ലാമിക വിധി ?

 

വോട്ട് ചെയ്യുന്നത് ഓരോ പൗരന്റെയും അവകാശമാണ്. മുസ്ലിമിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഷരീഅത്തിലും പ്രധാനപ്പെട്ട സ്ഥാനമുണ്ടെന്നത് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. ഇസ്ലാമിക വീക്ഷണത്തിൽ വോട്ട് ചെയ്യുന്നത് ഒരുതരം സാക്ഷ്യവും ശുപാർശയുമാണ്.

ഒരാളുടെ അവകാശം നഷ്ടപ്പെടുത്തുമെന്നോ അടിച്ചമർത്തപ്പെടാൻ സാധ്യതയോ ഭയമോ ഉണ്ടെങ്കിൽ നൽകുമെന്നോ ഉള്ള ഭയമുണ്ടെങ്കിൽ അത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ  സാക്ഷ്യം പറയാതെ മറച്ചുവെക്കുന്നത് അനുവദനീയമല്ല. അതിനാൽ ഓരോ വ്യക്തിയും തന്റെ മനസ്സാക്ഷിയെ പരിശോധിച്ച് സ്വന്തം അഭിപ്രായം പരിഗണിച്ച് വിശ്വാസ്യത, സത്യസന്ധത, പാർട്ടിയുടെ പ്രകടനപത്രിക എന്നിവ പരിഗണിച്ച് രാജ്യത്തിനും രാഷ്ട്രത്തിനും ജനങ്ങൾക്കും ഏറ്റവും അനുയോജ്യമെന്ന് കരുതുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് വോട്ട് ചെയ്യണം. യോഗ്യതയുള്ളവരെയും കഴിവില്ലാത്തവരെയും വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്ത സാഹചര്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഇക്കാരണത്താൽ ഒരാൾ ആർക്കും വോട്ട് ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ അയാളെ പാപിയാകില്ല. മുസ്ലിമീങ്ങൾക്കും മുസ്ലിമീങ്ങളുടെ ദീനിയായ ജീവിതത്തിനും ഭീഷണിയാകുന്നവരെ പരാജയപ്പെടുത്തുക,അക്രമിയും അടിച്ചമർത്തുന്നവനും അധികാരത്തിൽ കൊണ്ട് വരാതിരിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിന്റെ മേൽ ഓരോ മുസ്ലിമും വോട്ട് ചെയ്യുന്നതിന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്.  (അവലംബം : ജവാഹിറുൽ ഫിഖ്ഹ് (5/535)

(وَقَال ابْنُ عَطِيَّةَ: وَالْآيَةُ كَمَا قَالَ الْحَسَنُ جَمَعَتْ أَمْرَيْنِ عَلَى جِهَةِ النَّدْبِ، فَالْمُسْلِمُونَ مَنْدُوبُونَ إِلَى مَعُونَةِ إِخْوَانِهِمْ، فَإِذَا كَانَتِ الْفُسْحَةُ لِكَثْرَةِ الشُّهُودِ وَالْأَمْنِ مِنْ تَعْطِيلِ الْحَقِّ فَالْمَدْعُوُّ مَنْدُوبٌ، وَلَهُ أَنْ يَتَخَلَّفَ لِأَدْنَى عُذْرٍ، وَإِنْ تَخَلَّفَ لِغَيْرِ عُذْرٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَلَا ثَوَابَ لَهُ. وَإِذَا كَانَتِ الضَّرُورَةُ وَخِيفُ تَعَطُّلُ الْحَقِّ أَدْنَى خَوْفٍ قَوِيَ النَّدْبُ وَقَرُبَ مِنَ الْوُجُوبِ، وَإِذَا عُلِمَ أَنَّ الْحَقَّ يَذْهَبُ وَيَتْلَفُ بِتَأَخُّرِ الشَّاهِدِ عَنِ الشَّهَادَةِ فَوَاجِبٌ عَلَيْهِ الْقِيَامُ بِهَا، لَا سِيَّمَا إِنْ كَانَتْ مُحَصَّلَةً وَكَانَ الدُّعَاءُ إِلَى أَدَائِهَا، فَإِنَّ هَذَا الظَّرْفَ آكَدُ، لِأَنَّهَا قِلَادَةٌ فِي الْعُنُقِ وَأَمَانَةٌ تَقْتَضِي الأداء.

تفسیر القرطبي: (398/3، ط: دار الكتب المصرية القاهرة)‏

الشفاعة الحسنة: هي التي روعي بها حق مسلم، ودفع بها عنه شر أو جلب إليه خير. وابتغى بها وجه الله ولم تؤخذ عليها رشوة، وكانت في أمر جائز لا في حد من حدود الله ولا في حق من الحقوق.

تفسير الكشاف: (543/1، ط: دار الريان للتراث القاهرة)

മുഫ്തി ഹാഫിസ് അബ്ദുറഹ്‌മാൻ ഖാസിമി പത്തനംതിട്ട